Las "Marysieńka"
Głubczyce otrzymały las na własność w 1265 roku od króla Przemysła Ottokara II. Miał wówczas 20 łanów i zwano go “Tropowitz”, opawskim, od rzeki Opavy, tworzącej południowo-zachodnią granicę ziemi głubczyckiej. Został przetrzebiony w okresie kolonizacyjnym. Od średniowiecza nazywano go “Lasem Bukowym”. W XVI w. uchodził za nocny azyl czarownic, a główną drogę przecinającą las nazywano “Drogą Brzóz Czarownic”.
Występują tu różnego typu naturalne zbiorowiska leśne: łęgi jesionowo-olszowe, podgórskie łęgi jesionowe oraz grąd subkontynentalny. Duże powierzchnie zajmują tu również bory sosnowe i bory mieszane. Ze zwierząt łownych żyją tu sarny, lisy i zające. Las Głubczycki posiada znaczne walory bioterapeutyczne i ma duże znaczenie dla turystyki i wypoczynku mieszkańców Głubczyc. Las Miejski z miastem łączy trzyrzędowa Aleja Lipowa, będąca pomnikiem przyrody.